Curtis Salgado heeft al een hele muzikale geschiedenis achter de rug, teveel om op te noemen eigenlijk, maar wie Salgado ook maar één noot hoort zingen weet gelijk dat deze man uit het juiste hout gesneden is. Hij zingt de blues met ongelofelijk veel soul en elk optreden alsof het zijn laatste is. Het begon voor hem allemaal in de jaren 70 als bandleider van The Nighthawks. Hierna speelde hij zes jaar lang in The Robert Cray Band. Vervolgens speelde hij met onder anderen The Steve Miller Band en Santana om in 1999 solo te beginnen. Hij maakte tot dusver zes albums waarvan de laatste, "The Beautiful Lowdown" vorig jaar uitkwam. We mogen echter van geluk spreken dat Curtis Salgado er nog is, want in 2005 werd hij met leverkanker gediagnosticeerd. Gelukkig onderging Salgado een succesvolle levertransplantatie en zingt hij mogelijk nog meer vanuit zijn guts. Curtis Salgado, die als inspiratie gold voor de film The Blues Brothers (1980), liet zich door zijn ziekte niet van de wijs brengen en heeft onderhand veel erkenning gekregen voor zijn muziek. In 2010 en 2012 was hij ‘Soul Blues Male Artist of the Year’ en in 2013 won zijn album "Soul Shot" de ‘Soul Blues Album Of The Year Award’. Begrijpelijk als je dit allemaal weet dat hij één van de belangrijkste en beste blanke echte soul-en blues vocalisten van de laatste drie decennia is. Zijn stem behoort volgens mij tot de beste in dit genre, samen met die van Darell Nulish en "Sugar" Ray Norcia. Voorafgaand aan zijn optreden tijdens de 20ste editie van Gevarenwinkel hadden we een lang gesprek met Curtis Salgado. De goede man kan worden beschouwd als degene die mede verantwoordelijk was voor de opleving van de blues in de tachtiger jaren.

Foto © Manon Houtackers
meer foto's